Fettuccine z sosem pomidorowo-sardynkowym i piękna opowieść

Kilka smutnych dni bez apetytu. Nadchodzi weekend, słońce dopiero około 9:00 ma szansę mnie obudzić. Nie do końca wiem dlaczego, ale przypominam sobie kilka zdań z książki, którą przeczytałam jakieś dwa miesiące temu.

Tom siedział i nasłuchiwał krzątaniny Charlie: brzęku pokrywki umieszczanej w zlewie, otwierania lodówki, grzechotu muszli na patelni. Z pokoju płynęła muzyka; kobieta, której nigdy wcześniej nie słyszał, śpiewała w nieznanym mu języku. Charlie nuciła pod nosem; gdy przechodziła od zlewu do kuchenki, przez otwarte drzwi dostrzegł jej rękę i tył obcasa. Jakby z perspektywy odległego miejsca przypomniał sobie czasy, gdy świat był ogromny; teraz zdawało mu się, że pomieściłby się w małej przestrzeni domu (...)
- Spaghetti del mare - powiedziała, wchodząc na taras. - Prosto z morza.
W wielkiej, szerokiej błękitnej misie między czarnymi małżami i czerwonymi kostkami pomidora kłębiły się cienkie nitki makaronu.
- Najpierw powąchaj - powiedziała Charlie. - Z zamkniętymi oczami.
Para unosiła się znad misy jak powietrze nad oceanem.
- Małże - powiedział Tom - czosnek, oczywiście, i pomidory. Kruszona papryka. Masło, wino, oliwa.
- Jeszcze coś - podpowiedziała.
Pochylił się niżej - zapachniało nasłonecznionym stokiem, rozpaloną ziemią, kamiennymi murkami.
- Oregano - odgadł, otwierając oczy.
Charlie uśmiechnęła się i nałożyła mu porcję makaronu. (...) smak eksplodował na języku czerwonymi iskrami ostrej papryki. Z drugiego planu, jak podpierająca dłoń, wysuwała się słona miękkość małży, delikatny aksamit oregano i makaron ciepły jak piasek na plaży.
(...)
Nigdy nie miał szans w sporach z Charlie, może dlatego, że nie obchodziło jej, czy się z nią zgadza czy nie. Kochała go, wiedziała o tym, i wiedziała też, że on kocha ją.
- Dlaczego ja? - spytał, wpatrując się w jej twarz przez kaskadę opadających włosów.
- Bo jesteś oregano - odpowiedziała po prostu. 

Erica Bauermeister, Szkoła niezbędnych składników

Fragment długi, ale trudno z tej książki wybrać krótszy. Jeśli książka może pachnieć - to ta pachnie jak przygotowywanie potraw w najlepszej kuchni. Często do niej wracam.

Dzisiaj proste fettuccine z sosem pomidorowo-sardynkowym. Miałyśmy jeszcze kilka puszek z sardynkami w oliwie z oliwek przywiezionymi ze Stanów (trochę się różnią od polskich:)), do tego pyszne, soczyste pelati, odrobina czosnku, malutkie, włoskie kapary i przyprawy. Proste, szybkie, bardzo smaczne.

Fettuccine z sosem pomidorowo-sardynkowym

SKŁADNIKI (na 2 porcje):

• 200 g makaronu fettuccine
• 120 g sardynek
• puszka pomidorów pelati (400 g)
• dwa ząbki czosnku
• łyżka oliwy z oliwek
• łyżka kaparów
• sól, pieprz
• odrobina chilli
do podania
• wiórki twardego sera (np. bursztynu)
• natka pietruszki

PRZYGOTOWANIE:
Makaron ugotować zgodnie z instrukcją na opakowaniu - oczywiście al dente. Sos można zacząć przygotowywać najwcześniej w momencie, w którym wstawiamy wodę na makaron (jego przygotowanie nie zajmuje więcej niż 10 min.)
Na łyżce oliwy z oliwek podsmażyć czosnek (1-2 min). Na patelnię wrzucić lekko odsączone z oliwy sardynki - nie trzeba ich rozdrabniać, same dosyć mocno się rozpadną. Dodać łyżkę małych kaparów. Smażyć 2 min. Dodać pokrojone pomidory i smażyć ok. 5 min. Na końcu doprawić solą, pieprzem i odrobiną chilli. Wymieszać sos z makaronem.
Podawać posypany serem i natką pietruszki.

Przepis bierze udział w durszlakowej akcji VIVA la pasta! 2